شهید موسوی دامغانی

شهادت بنت الحسین علیهما السلام

من رقیــــه دخترشیرین زبان شــــــــاه دینم
غنچه ی پژمرده ی بـــــــاغ امیــــرالمومنینم
هردوعالم دردعا،محتاج دست کوچک مــــن
تاابدحاجـــت رواگردنــــدازیک آمینــــــــــــــــم

۰ نظر
۱ ۰
۲۵ آبان ۹۴ ، ۲۳:۰۶

علی پیله وران

سلام بر محرم

ســـلام مــن بــه مـحـرم، مـحـرم گــــل زهــرا
بـه لطـمه هـای ملائک بـه مــاتـم گــل زهـرا
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش
بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش
سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی
به چشم کاسه خون و به شال ماتم مـهـدی
سـلام من بــه مـحـرم بـه کـربـلا و جـلالــش
به لحظه های پـر ازحزن غرق درد و ملامش
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خستـه زیـنـب
بـه بــی نـهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـنـب
سلام من به محرم به دست و مشک اباالفضل
بـه نـا امیـدی سقـا بـه سـوز اشـک اباالفضل
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـامـت اکـبـر
بـه کـام خـشک اذان گـوی زیـر نـیزه و خنجر
سلام من به محرم به دسـت و بـازوی قـاسم
به شوق شهد شهادت حنای گیسوی قـاسم
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه گـاهـواره اصـغـر
به اشک خجلت شاه و گلـوی پـاره اصـغـر
سـلام مـن بـه مـحـرم به اضـطـراب سـکـیـنـه
بـه آن ملیـکـه کـه رویش، ندیده چشم مدینه
سـلام من بـه محـرم بـه عاشقی زُهیرش
به بـاز گـشـتـن حُر و عروج ختـم به خیرش
سلام من بـه محرم بـه مسـلـم و به حـبـیـبش
به رو سپیدی عون و به بوی عطر عجیـبـش
سلام من بـه محرم بـه زنگ مـحـمـل زیـنـب
بــه پـاره، پـاره تــن بــی سر مـقـابـل زیـنـب
سلام من به محـرم به شـور و حـال عیـانـش
سلام من به حسـیـن و به اشک سینه زنـانش

۰ نظر
۱ ۰
۲۲ مهر ۹۴ ، ۲۱:۱۹

علی پیله وران

خبر: کتاب آقا سید مننتشر شد

کتاب آقا سید

به کوشش آقای روزعلی قربانی

منتشر شد در انتشارات سوره‌ی مهر وابسته به حوزه‌ی هنر

فرازهایی از کتاب مذکور:

از آن روز که سیدابوالقاسم موسوی دامغانی مسئولیت امام جمعه شهرستان رامهرمز را پذیرفت، و نماز جمعه در شهر رونق گرفت، و مردم شهر و روستا حتی از شهرستان‌های هم‌جوار مشتاقانه خود را به نماز جمعه رساندند. و آن بزرگوار خطبه‌های نماز جمعه را با شکوه، محکم و استوار ایراد می‌کرد و درب خانه‌اش، صبح تا شب، به دور از هر گونه آلایش و تکلف پذیرای مراجعین دردمند و بی‌پناه شهر و روستاهای محروم رامهرمز بود. و لحظات زندگی خانه و کاشانه‌اش را وقف به مردم کرده بود. و با روی گشاده و برخورد پدرانه در حل مشکلات مردم تلاش می‌کرد. گویی خیر و برکت از زمان ورود او به این شهر سرازیر شده بود و این برکت بر سر زبان‌ها افتاد. بسیار مشتاق بودم، تا ایشان را از نزدیک ببینم. ........